zimą w ciszy schowaną
w śniegu spowite lasy i pola...
srebrem przetkane
ptaki wtulone w swe pióra,skulone
ćwierkaniem o ziarno się proszące
zające spłoszone ślad na białym puchu zostawiają
wilki zuchwałe po płotem przemykają
w zachodzącym pomarańczowym słońcu
dzień mroźną noc zapowiada
lecz zbudzi się świat po zimowym letargu
i jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki
w zielone sukienki zaczną ubierać się drzewa
i ptak weselszą nutką nam zaśpiewa
maleńkie kwiatuszki uśmiechem nas witać będą
i wiosna nadejdzie bo taka kolej od zarania
a potem lato rozgrzeje nadzieje
zaśpiewamy razem kochany
i świat nam wplecie w życie miłość
niech już razem iść pozwoli
krople szczęścia jak rosę rozsieje
niech każdy promyk słonka do nas się śmieje
i niech ptaki na dłoni siadają
i kwiaty swą cudną wonią zapraszają
do szczęścia,do radości
do życia w miłości
a kiedy przyjdzie jesień kochany
i kiedy spadną kasztany
i wiatr z włosami będzie figlował
i zegar jak by wolniej odmierzał godziny
bądź blisko za rękę trzymaj
otulaj,rozmawiaj
na zaczarowane spacery zapraszaj
pośród lasów odmienionych
w brązy i złocienie wystrojonych
zrywaj ze mną wrzosy wilgotne od porannej rosy
siądź ze mną przy kominku
bajki opowiadaj...a ja
zamknę oczy i tak cicho poproszę
o Panie...daj mi być szczęśliwą
przez wszystkie pory roku
czy zima ,czy lato...ja będę
Ci dziękować za to....
