Człowiek to dość solidnie skonstruowana maszynaAle miewa awarie
Śrubka się odkręci i już po pamięci
U człowieka tych śrubek jest wiele i jak się choć mała poluzuje
Człowiek już nie tak się czuję
W człowieka jest tyle tryboów i trybików że nawet nie sposób ich zliczyć
Nie raz to tu ,to tam się coś rujnuje ,coś szwankuje
Nie raz człowiek miewa doły i wcale nie jest wesoły
Siedzi skulony i myśli
A myśli są jak natręty nie odgonisz ich wcale
Wracają i dowalają...
Zadajesz pytanie jedno dwa,,wiele
I jest ci tak smutno, tak nie miło
A jeszcze przed chwilą inaczej było
Śmiać się umiałeś i żartowałeś
A teraz...coś się odkręciło
I w oczach łzy się zaszkliły
Nie masz już chęci do niczego, nawet do pogadania
Leżysz a obrazy się przesuwają, przybliżają
A wyobraźnia?... ta to ma używanie
Nie wiadomo co mi się dostanie?
A w środku człowieka czerwone światełko się zapala
Alarm!Alarm!
Ale kto widzi to zapalone?
Jak się ustrzec tego czerwonego?
Kocham jak nic nie boli ,wtedy żadne rozmyślanie
I tak się dostanie!
Tak dostajemy ...ale czy wszystko to czego chcemy?
O nie... nie ma tak w życiu
Bo życie to gra...
I ten się super ma kto grać potrafi
A ja nie umiem grać ,nie umiem udawać
Dla mnie świat to czyste barwy i czyste serce
Choć nieraz trudne to bywa... powiadają
Oliwa sprawiedliwa...
Ale czemu oliwa? Aha ona zawsze na wierzch wypływa!
Oj wypłynęło to co utopione być miało
I dlatego mnie się dostało?
Już tyle pytań zadawałam i się zamartwiałam
Myślałam to już skończone ...ale
Mimo że coś się odkręciło i dokręcić nie ma komu
Bo to trudna sztuka
Nawet jak ktoś szuka ale nie tak od serca reperuje
To zamiast naprawić jeszcze bardziej psuje
I co wtedy? Oj wtedy jest dużo biedy, wiele smutku i rozpaczy
I pytanie co człowiek w tym życiu znaczy?
Szarość za oknem i szaro w sercu
Jak prawdziwe to powiedzenie
Człowiek się całe życie uczy i co wiele mądrzejszy bywa?
Zdaje się ,teraz nie dam się...
Już nigdy nikt mnie nie wrobi ,
Jestem mądrzejsza, bardziej doświadczona
Krzywdą wzmocniona...
Ale gdzie tam ...
Myślę ...ja bym czegoś takiego nie zrobiła
I myślę sobie że ktoś jest ,,spoko,,
Ale to nie poprawne myślenie
Potem jest wielkie niezadowolenie
Czy życie jeszcze postawi na mej drodze coś dobrego?
Droga kamieniami wybrukowana taka niezbadana ...
A ja kroczę tą drogą, czy donikąd?
Czy jeszcze kiedyś znajdę przystań z ciepłem co mie od progu przywita?
Nie będę taka przybita?
Czy wreszcie uśmiechniesz się do mnie życie?
Tak otwarcie nie tak skrycie?
Nic nikomu nie zrobiłam dlaczego ktoś spiskuje?
I nie pyta wcale jak ja się z tym wszystkim czuję?
