nicola555
W sadzie
Sad to stary...
Grusze jabłka unikaty
Papierówki,malinówki
I renety szare
Gruszki klapsy w sok obfite
Jest też i reliktem pewien szczegół
Już wyblakły ma kapelusz
I kubraczek poszarzały
Stoi w kącie za śliwkami
Włosy siwe potargane
Pewnie wiecie o kim pisze
To odległa już epoka
Kiedy strach na wróble
W sadzie na etacie
Zatrudniony był na stałe
Jakże ważne miał zadanie
Gonił szpaki gdy czereśnie dojrzewały
Sentymentem go darzę wielkim
I niech tak zostanie
Bo to widok zapomniany
Stan ..depresja
Depresja jest podstępna
Jak żmija atakuje skrycie
Mijają dni niby nic nie dzieje się
Ale depresja wyciąga kły
Wbija pazury,dręczy,spać nie daje
Jak mackami oplątuje
Radość zabiera,smutek serwuje
Lecz ciągle jej mało
Dalej męczy duszę i ciało
Już nie potrafisz się podnieść
Mimo że dzień nowy wstaje
Słonko się śmieje,ptaki śpiewają
Ty nie widzisz tego...
Depresja swój plan wykonuje
Nie raz myśli złe w głowie gnieźdzą się
Trudno uwolnić się od nich jest
Wtedy tylko prawdziwy przyjaciel pomoże
Zjawi się wypyta doradzi
Za rękę potrzyma,po policzku pogładzi
I dzięki Ci Boże za kogoś takiego
Bo sam człowiek jest tak bardzo malutki
Na swej życiowej drodze
Jesienne pisanie
Wrzesień do drzwi zapukał
Słonko jesiennie zaświeciło
Ranek też się później obudził
Noce jesiennym chłodem straszą
A ja jeszcze mam w pamięci
Piękne uroki lata I gorące Twe dotyki
Wspomnieniami wszystko zapisane
Każda chwilka życia warta
Teraz jesień do sadu zaprasza
Śliwy jabłonie i grusze
Koszyki zapełniają
Warzywa też swoje racje mają
Kiedy wszystko zgromadzimy
Już się zimy nie boimy
Nie straszne będą wichury i mrozy
Kiedy kominek rozpalimy i zajadać
Będziemy jesienne witaminy