nicola555

Od czasu pewnego staram się znaleźć siebie
Moje życie to krople łez na życia scenie
I diamenty też się pojawiały 
Były zbyt krotko i znikały
Świat jest zbyt trudny by zrozumieć 
Pokochać,przytulić nic to nie kosztuje
Ludzie nie lubią być sobą
W różne piórka się stroją
I grają jak by na scenie byli
Oklasków czekają
Lecz życie surowym jurorem bywa
Nagród ot tak nie rozdaje 
Czy znów będziemy blisko 
Tak jawy jak i snu?
Krok w nieznane trudny bywa
Spragnieni swoich ciał brniemy
Wierzymy że teraz spełnimy
To co wcześniej zaplanowane
Człowiek to dość przewrotna natura
Mimo że tyle razy życie mu tyłek skopało
Wierzy że tym razem udać się musi
I tu należy schylić czoła przed uporem 
Ale najważniejsze ... wiarą,bo ona
Ostatnie umiera