nicola555

Twoja koszula pachniała miętą
Moja zaś rumianek roztaczała
I nie pamiętam czy to rumianek
Czy też mięta,no czyja to była zachęta
A niebo chmurki nad głową prze pędzało
A słonko ciepłem bardziej ciało zachęcało
Moj ty miętowy Panie
Co powiesz na takie
Moje rumiankowe zawołanie
Za chwil parę znów maj nastanie
Chcę znów spotkać się na polanie
Pod starą wierzbą wiekową
Tam mi cichutko do uszka szeptałeś
Takie bajkowe słowa wypowiadałeś
Powtórzmy to proszę
Tak mało mamy dobrego
Jeden stroni od drugiego
A my na przekór tego 
Kochajmy się do tchu ostatniego