Przerwany sen i zamyślenie
Czemu ma dusza niepokój czuje
Jak samotny wilk po nocy wyje
I łzy w poduszce kryje
Strach i obawa...
I serca troski i żal i tęsknota
Dom rodzinny widzę
Tak łez się nie wstydzę
Bo kiedy mi źle często do tego
Rodzinnego zakątka udaje się
Tu zawsze ciepło mnie witało
Tu żadnej troski się nie miało
Widzę siostrę i brata
Taka to nocnego obrazu aprobata
Czemu zawsze mi to wspomnienie wraca
I czemu ich widzę ,siebie nie
Jakie pytanie nasuwa się?
Czy żebym pamiętała o tych
Których już tu nie ma
I jeszcze jedno mam na mysli pytanie
Czy Oni też mnie wspominają
I czy tęsknią i czekają?
https://youtu.be/leYcsbsjG8M