Jak patykiem na piasku pisanie
Piękność poranka podarowana Tobie
Echo słów gdzieś ponad las wysyłane
Pisanie jak przeznaczenie
Liter rządki równo stawiane... wspomnienia
Wiesz że nie sama strawa do życia potrzebna
Miłość i wsparcie tam moje szczęście
Mój dom od progu pachnie spokojem
Zaprasza podróżnego...zwolnij choć trochę
I nie trać w tym biegu najpiękniejszy pereł
W moją podróż zawsze życie zabieram
Ciekawie się rozglądam szukając nowego
Nie zawsze rozumie każdą chwilę
Nie zawsze rozumie to co za zakrętem spotykam
Dotykam dłońmi noc...i dzień dotykam też
Jeszcze po cichu wołam Twoje imię
Pytam czy Ty też wołasz mnie
https://youtu.be/R4d80UkKZww
