I może wspomnień jakiś cień
Teraz sama tu jestem
Nad urwiskiem stoję
Czym jest szczęście?
Błądziłam...
Czy jeszcze będę?
Pokłócę się z Bogiem
Czemu mam doświadczać tego złego?
Jak echem szept odbija się w głowie
Cicho ,cicho ...nic mi nie odpowiedz
Gdzieś między minutą a godziną
Spotkam uśmiech odbity
Przystanę między myślami
Uchwycę to serce...
Pozory i te smętne wiersze
Czy rodzaj depresji?
Obraz rozmyty ,myśli ulotne
Nie... to nie nienormalność
Odejść ,zapomnieć
Obraz odbity jak na kliszy
Ścieżka w sercu wyżłobiona
We śnie słyszę imie... wołasz
Obudzona drżeniem...
Czy to prawdą było?
Nie... Los fantów nie rozdaję przecież
Tylko mnie tak jeszcze się plecie
Otwieram drzwi... Na stole chleb
I sól w solniczce stoi
Spokój domu tego...
Gdzie nie brakuje jadła prostego
Za trud i mozuł dnia codziennego
Dajesz mi Panie poczucie
Życia godnego ,dostatniego
Już nie rozczulam się i nie psioczę
Już się opanowałam...
Zrozumiałam...
Dziękuję Ci Panie za to moje
Ciebie umiłowanie...
https://youtu.be/WUsQbri9yaI
