Każda chwila nie jest taka sama
Nasze ciała też zmianie podlegają
W ruchu przemijania nic zatrzymać się nie da
Jedynie tylko obecność nasza niezmienna
Co dzień miesiąc... Jeszcze jesteśmy
Często zadajemy pytania...
Kim jesteśmy?
Tak naprawdę bez kłamstwa i obłudy
Choć przez cały czas
Klucza do szczęścia szukamy
Przez mrok do światła
Przez łzy do radości
W samotnym rejsie życia
Często na rafy trafiamy
Poza zasięgiem rozsądku
Do portu bezpiecznego zdążymy
Cena za szczęście nie raz wygórowana
Bez drogowskazów droga trudno
Niezbadana...
W naszą drogę i wybaczenia są wpisane
I chodź boli serce popękane...
Wybaczamy
Bo tak w życie człowieka prawego jest wpisane
Wybaczamy...
Tym co może nie do końca wiedzieli
Swych czynów nieświadomi
Tym co kamień rzucili
Wybaczamy...
Bo dla nas jest to jak lek dla duszy
Bo człowiek dla człowieka
Wilkiem być nie może...
I nie tym mu oddajemy czym żeśmy dostali
Bo człowiek jest wielkim, nie zaś stworem małym
https://youtu.be/r6GsT5B9qcY
