A ile tego zła jest we mnie?
Noc ...nadchodzi burza
Zawsze bałam się burzy
Ale dziś wyszłam na podwórze
Chciałam,prosiłam o rozmowę
Daremne to...zrozumiałam
Tak sama sobie na coś
Takiego zapracowałam
Błyskawice rozświetlają drogę
Strach wraz ze mną wędruje
Mój wierny pieniek w lesie
Tu zostanę do rana
Nic mi po życiu...
Może jak mnie już nie bedzie
Zostanie mi wybaczone?
Wiatr zaciekle buja drzewami
Gęsia skórka na ciele
Postanowione....
I tylko cisza...
Mnie już nie ma...
Proszę wybacz...
Albo i nie...
Już nic nie obchodzi mnie...
https://youtu.be/EmcZCiJj-9Y
