Nie wiem w pierwszej chwili ...rozespana
Co się dzieje ,gdzie jestem?
Czyżby proroczy sen?
Szczerze nie lubię takich...
Są tak zawiłe,niewytlumaczalne
Budzące niepokoj...
Szłam gdzieś a wckolo była mgła
Nie wyraźne zamazane obrazy
Cisza wyciągała swe pierzaste dłonie
Jakieś nieznane miejsce...
Ale za razem znane...
Jakiś upojny zapach się roztaczał
Wręcz obezwładniał...
Dreszcz niepokoju ale i tajemnicy
Przenikal i jak by zniewalał
Coś zapraszalo by iść dalej
Wolno krok za krokiem szłam
Ciekawie się rozglądając
Wyraźnie widziałam ścieżkę
Prowadziła gdzieś w głąb sadu
Czy ogrodu
Nagle jakaś postać pojawiła się
Po przeciwnej stronie
Nie czułam strachu
Raczej była to ciekawość
Postać Ta wyciągnęła dlonie
Bez obawy podałam swoje
I bez słowa ruszyliśmy dalej
Czułam ogarniające mnie ciepło
Nie mogłam dostrzec twarzy
Ale dobrze wiedziałam że ją znam
Szliśmy tak przez jakiś czas
Nie wiem jak to się stało ale
Znaleźliśmy się w moim Zakątku
Pachniało miętą i maciejką
Usiedliśmy na moim zwalonym pniu w lesie
Postać ogarnęła mnie ramieniem, przytuliła
Ufnie jeszcze bardziej sie wtuliłam
Chciałam aby ten moment trwał i trwał
Postać szeptem opowiadała o przyszłości
O szczęściu o miłości
Wiadomo to temat zajmujący...
Lecz co piękne wszystko się kończy
Zbyt szybko...
Powiał lekki wiatr...i mgła się rozwiała
Postać zniknęła...a mi pytanie zostalo
Co ten sen miał znaczyć?
