zegar cicho tyka...leżę
oj jak cudnie wyciągnąć się w ciepłej pościeli
tak szczerze,to tęsknię już za Twoim dotykiem
którym budziłeś mnie co rano
za uśmiechem co w sercu ogień rozpalał
wiesz że jesteś moim majem
który serenady śpiewa
Ty jak promyk słonka rozgrzewasz
ubierasz szare życie w kolory
nie pozwalasz na zwątpienie
jesteś moją deszczu kropelką
potrzebną spragnionemu
zastygam z tymi myślami
chcę by mi dziś towarzyszyły
w ten niedzielny leniwy czas
nie chcę by nasze życie biegło ślepym torem
w życiu różnie jest...ale i nie zawsze jest na nie
i kiedy zima nadchodzi
częściej pragniemy rozmowy,dotyku
proste słowa...sztuka kochania
cisza przed burzą...sztuka fruwania
więc już nie zwlekaj
rzuć tamte strony
usłysz wołanie
stań nagi przede mną
niczego nie zabraniaj.........
