Chłopiec patrzył, jak babcia pisze list. W pewnej chwili zapytał:
- Piszesz o tym, co siê przydarzyło? A może o mnie?
Babcia przerwała pisanie, uśmiechnêła siê i powiedziała:
- To prawda, piszê o tobie, ale ważniejsze od tego, co piszê, jest ołówek, którym piszê. Chcê ci go dać, gdy dorośniesz.
Chłopiec z zaciekawieniem spojrzał na ołówek, ale nie zauważył w nim nic szczególnego.
- Przecież on niczym siê nie różni od innych ołówków, które widziałem!
- Wszystko zależy od tego, jak na niego spojrzysz. Wiąże siê z nim piêć ważnych cech i jeśli je bêdziesz odpowiednio pielêgnował, zawsze bêdziesz żył w zgodzie ze światem.
Pierwsza cecha: możesz dokonać wielkich rzeczy, ale nigdy nie zapominaj, że istnieje dłoń, która kieruje twoimi krokami. Ta dłoń to Bóg i to On prowadzi ciê zgodnie ze swoją wolą.
Druga cecha: czasem muszê przerwać pisanie i użyć temperówki. Ołówek trochê z tego powodu ucierpi, ale potem, bêdzie miał ostrzejszą końcówkê. Dlatego naucz siê znosić cierpienie, bo dziêki niemu wyrośniesz na dobrego człowieka.
Trzecia cecha: używając ołówka, zawsze możemy poprawić błąd za pomocą gumki. Zapamiêtaj, że poprawienie nie jest niczym złym, przeciwnie, jest bardzo ważne, bo gwarantuje uczciwe postêpowanie.
Czwarta cecha: w ołówku nie ważna jest drewniana otoczka, ale grafit w środku. Dlatego zawsze wsłuchuj siê w to, co dzieje siê w tobie.
Wreszcie piąta cecha: ołówek zawsze pozostawia ślad. Pamiêtaj, że wszystko, co uczynisz w życiu, zostawi jakiś ślad. Dlatego miej świadomość tego, co robisz...
Ostatnia gra
